Бывай, абуджаная, сэрцам дарагая.
Чаму так горка – нe змог я зразумець.
Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае
На ўсходзе дня майго, якому ружавець.
Пайшла - ніколі ўжо не вернешься, Алеся,
Бывай, смуглявая, каханая бывай.
Стаю на ростанях былых, а з поднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май.
Пайшла, пакінуўші мне золкі і туманы,
Палынных жах смугой акутанных дарог
Каб я хвілінаю нанесенныя раны
Гадамі ў серцы заглушіць сваім не змог.
На этой странице размещён текст песни Песняры - Алеся, который был добавлен на сайт одним из посетителей. Если Вы считаете, что слова песни Песняры - Алеся недостоверны или искажены - напишите об этом в комментариях. Спасибо!