ІІ зноў пабачыў я сялібы,
Дзе леты першыя прайшлі.
Там сьцены мохам параслі,
Вясёлкай адлівалі шыбы.
Усё ў пылу. І стала мне
Так сумна-сумна ў цішыне...
Я ў сад пайшоу - там глуха, дзіка,
Усё травою парасло...
Няма таго, што раньш было...
Няма таго, што раньш было,
І толькі надпіс "Вераніка"...
І толькі надпіс "Вераніка" на ліпы ўрэзаны ў кары.
Казаў вачам аб тэй пары: -
Расьці, ўзмацовывайся, дрэва,
Як манумент жывы ўставай
І к небу надпіс падымай,
І к небу надпіс "Вераніка"...
Чым боле сходзіць дзён, начэй,
Тым імя мілае вышэй...
Няма таго, што раньш было...
Няма таго, што раньш было,
І толькі надпіс "Вераніка"
Чым боле сходзіць дзён, начэй,
Тэм імя мілае вышэй…
На этой странице размещён текст песни Песняры - Вероника, который был добавлен на сайт одним из посетителей. Если Вы считаете, что слова песни Песняры - Вероника недостоверны или искажены - напишите об этом в комментариях. Спасибо!